Gisteren zijn we naar de cuisine mobile gaan kijken. HIV-patienten nodigen hun buren en vrienden u it om samen eten te maken. Intussen krijgen ze uitleg over hoe ze met weinig geld een evenwichtige maaltijd kunnen maken, wat dieetleer dus, en worden we voorgelicht over HIV-preventie. Dit gemeenschapmoment moet er ook voor zorgen dat de HIV-patient niet geisoleerd geraakt en gestigmatiseerd wordt.
Het was een indrukwekkende ervaring, tussen de lemen huisjes een ongelooflijke massa kleine kinderen te zien rondwriemelen, klaar om een maaltijd te verorberen. Er is hier nog veel te doen.
We zijn niet te lang gebleven, want de komst van blanken zorgt voor heel wat commotie: iedereen begint te zingen, de buren komen kijken, enzovoort. Men had zelfs speciaal stoelen gezocht om ons te ontvangen. Niet te lang blijven dus, want het is niet de bedoeling dat we de hele werking in de war sturen.
Vandaag naar de pygmeeen, de Batwa. Eens zien wat dat geeft.
1 opmerking:
bedankt Arne voor t vroege opstaan en het plaatsen van een kort berichtje. Aangenaam te weten dat jullie project zelfs in die korte periode resultaten boekt... En dat er genoeg mogelijkheden zijn om bijkomende samenwerking uit te bouwen.
greetz, Lieve
Een reactie posten